پیشگیری از 5 بیماری با لوبیا سفید

 لپه از گروه حبوبات، یک گیاه دولپه‌ای است و در خانواده نخود جای می‌گیرد. می‌دانید که حبوبات ارزش غذایی بسیار بالایی دارند و مناسب‌ترین جایگزین برای گوشت هستند زیرا علاوه بر پروتئین، مقداری نشاسته هم دارند .

بنابراین هم انرژی بدن را تامین می‌کنند و هم پروتئین مورد نیاز را به مصرف‌کننده می‌رسانند.

هر واحد غذایی لپه که حدود یک فنجان نپخته است، معادل یک واحد گوشت یعنی 60 تا 90 گرم وزن دارد. بیشترین ارزش غذایی حبوبات به پروتئین‌شان باز می‌گردد و برای افرادی که دچار سوءتغذیه هستند، کودک یا سالمندند یک انتخاب مناسب تلقی می‌شوند.

از نظر انرژی یک واحد غذایی لپه پخته، حدود 231 کیلوکالری انرژی و 16 گرم پروتئین دارد. لپه منبع غنی فیبر هم هست و به همین دلیل برای پیشگیری از یبوست، کاهش کلسترول خون،‌ تنظیم قندخون و کاهش بیماری‌های قلبی – عروقی توصیه می‌شود.

عامل دیگری که باز هم لپه را در کاهش بیماری‌های قلبی – عروقی و تنظیم فشارخون برجسته می‌سازد، وجود پتاسیم است. به طوری که هر واحد آن حدود 710 میلی‌گرم پتاسیم دارد. در مقابل پتاسیم، مقدار سدیم لپه کم است و به همین خاطر به افراد فشار خونی خوردن آن توصیه می‌شود. لپه منبع خوب ویتامین 1B، 6B و اسیدفولیک نیز می‌باشد البته به شرطی که خیلی پخته نشود چون ویتامین‌های گروه B در برابر حرارت ناپایدارند.

در ضمن، یکی از ویژگی‌های بارز لپه در مقایسه با سایر حبوبات این است که سریع پخته می‌شود. لپه از نظر مواد معدنی منبع خوب آهن بوده و برای افرادی که کم‌خون هستند، ماده غذایی مناسبی به حساب می‌آید.

بهتر است لپه در برنامه غذایی هفتگی حداقل یکی، دو بار مصرف شود. البته لپه هم مانند سایر حبوبات نفاخ است اما چون پوست آن گرفته می‌شود به مراتب نفخش کمتر از سایر حبوبات بوده و خیلی نیاز به خیساندن ندارد اما افرادی که احساس می‌کنند با مصرف لپه دچار نفخ می‌شوند، بهتر است آن را خیسانده، آب آن را دور بریزند و بعد آن را به غذایشان اضافه کنند.

لوبیا سبز و خواص آن

به طور کلی لوبیا دارای انواع سفید، قرمز، چشم بلبلی، چیتی و ... است. تا وقتی که لوبیا، سبز و تازه است در گروه سبزیجات جای دارد، ولی وقتی غلاف و دانه‌ های آن خشک شود جزء گروه حبوبات یا بهتر است بگوییم جزو بنشن‌ ها محسوب می‌ شود.

خوب است بدانید لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در 100 گرم آن تنها 30 کالری انرژی نهفته است، در حالی که 100 گرم لوبیا قرمز و سفید خشک 340 کالری و لوبیا چشم ‌بلبلی 130 کالری انرژی دارد. البته ناگفته نماند هنگام طبخ از مقدار کالری انواع لوبیا اندکی کاسته می ‌شود.

در کل لوبیا سرشار از ویتامین‌ های A، B، C و مواد معدنی آهن، فسفر،کلسیم و پتاسیم است. البته بد نیست بدانید لوبیا خشک فاقد ویتامین C بوده اما از نظر پروتئین و ویتامین E غنی‌ تر است.

لوبیا سبز با این که از کالری کمی برخوردار است از نظر تغذیه ای بسیار مقوی می‌ باشد.

کمک به استخوان سازی

لوبیا سبز به دلیل داشتن ویتامین K، ‌ برای ساختن استخوان هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K1، پروتئین استئوکلسین(پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می ‌سازد. این پروتئین مولکول های کلسیم را در استخوان نگه می ‌دارد بنابراین بدون ویتامین K1، میزان استئوکلسین نیز کافی نمی ‌باشد و پروسه معدنی شدن استخوان دچار نقص و تخریب می‌ گردد.

حمایت از سیستم قلبی ـ عروقی

لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی ازویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می ‌باشد. این دو ماده مغذی،‌ آنتی اکسیدان هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال های آزاد موجود در بدن کمک می ‌کنند.

ویتامین C محلول در آب و بتاکاروتن،‌ محلول در چربی می ‌باشند. این دو آنتی اکسیدان محلول در آب و چربی به کمک هم از اکسید شدن کلسترول جلوگیری می‌ نمایند زیرا کلسترول اکسید شده قادر است به دیواره رگ های خونی بچسبد که نتیجه آن تصلب شریان، سکته و حمله قلبی است؛ مصرف مقدار کمی از بتاکاروتن و ویتامین C، از این عوارض جلوگیری می ‌نماید.

همچنین لوبیا سبز حاوی فیبر، پتاسیم، فولات و منیزیم می‌ باشد که هر کدام از این مواد نقش موثری در تقویت سیستم قلبی ـ عروقی ایفا می ‌کنند.

منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می ‌کنند.

فولات مولکول خطرناکی به نام هموسیستئین را به مولکول های بی خطر تبدیل می‌ نماید. به این دلیل که هموسیستئین به طور مستقیم دیواره رگ ها را خراب می‌ کند، بنابراین در صورت تغییر ندادن آن،‌ میزان زیاد آن احتمال حمله قلبی و سکته را افزایش می‌ دهد.

همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می ‌باشد باعث کاهش فشار خون می ‌گردد.

ارتقاء سلامتی روده و جلوگیری از یبوست

لوبیا سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می‌ کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول های روده را از تخریب توسط رادیکال های آزاد محافظت می کند.

فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول های روده پیش گیری می‌ کند حتی در مواردی که سلول ها به سمت سرطانی شدن پیش رفته اند نیز موثر می ‌باشد. مطالعات نشان داده اند افرادی که در غذای شان از میزان زیاد ویتامین C، بتاکاروتن و فولات استفاده می ‌کنند ریسک ابتلاء به سرطان روده در آن ها کمتر از کسانی است که از این مواد استفاده نمی ‌کنند. همچنین فیبر توانایی چسبیدن به سموم مسبب سرطان را دارد و قبل از آن که این سموم بتوانند به سلول های روده آسیبی برسانند آن ها را از بدن بیرون می ‌کند.

یکی دیگر از فواید فیبر جلوگیری از یبوست است.

خاصیت ضد التهابی

ویتامین های C و بتاکاروتن هر دو خاصیتی ضد التهابی دارند و این خاصیت آن ها، لوبیا سبز را ماده ای مفید برای کاهش بیماری هایی که التهابات نقش موثری در آن ها دارد(مانند آسم، آرتروز استخوانی و آرتروز)، می‌ سازد. همچنین به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار موثر است. لذا به کسانی که از این بیماری رنج می برند توصیه می شود که در برنامه ی غذایی شان لوبیا سبز را فراموش نکنند.

آهن برای تامین انرژی

لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است. ماده معدنی که برای زنان در دوره قاعدگی که در معرض کاهش شدید آهن هستند بسیار ضروری است. لوبیا سبز در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تامین آهن است، همراه با تامین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می ‌باشد.

تقویت سیستم ایمنی

لوبیا سبز به دلیل غنی بودن از ویتامین C و بتاکاروتن به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک می کند؛ چرا که این مواد مغذی رادیکال های آزاد را از بین می برند.

از طرفی ویتامین C، به طور مستقیم موجب تحریک گلبول های سفید برای مبارزه با میکروب ها، عفونت ها و ویروس ها می شود.

یک نگرانی کوچک

لوبیا سبز دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.

در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید. با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد. اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.

لوبیا سبز را همه سنین می‌ توانند بخورند، اما کسانی که معده‌ های ضعیف دارند یا بچه ‌های کوچک به علت نفاخ بودن باید آن را کمتر مصرف کنند.

توصیه ها:

* برای خرید لوبیا سبز بهتر است آن دسته از آن ها را انتخاب نماییم که غلاف آن ها سبز باشد و دارای پوستی لطیف و بدون نقطه های قهوه ای بوده و ترد و تازه باشند.

* مدت نگهداری لوبیا سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم 3 تا 4 روز و در فریزر به صورت وکیوم 1 تا 6 ماه است. البته انجماد طولانی می‌‌ تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. لذا بهتر است در هر فصلی از سبزی‌ های تازه آن فصل استفاده کنیم و مصرف سبزی‌‌ های منجمد را به حداقل برسانیم.

* بهترین روش طبخ لوبیا سبز، بخارپز کردن آن است و لذیذترین غذایی هم که می‌ توانید از آن تهیه کنید، لوبیا پلو است. در اثر مخلوط کردن لوبیا با برنج پروتئین آن کامل شده و قدرت جذب آن در بدن بالا می ‌رود. از سوی دیگر افزودن دارچین و گوجه فرنگی تازه را به این غذا توصیه می ‌کنیم.

ماش یکی از حبوبات بسیار مفید و غنی است. با این که زادگاه اولیه ی آن ایران است ولی روز به روز کمتر استفاده می شود و در حال فراموش شدن است. شاید اگر از خواص فراوان آن مطلع شوید، به مصرف بیشتر آن راغب شوید.

ایرانیان قدیم ماش را « مِچ » می گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفت. یکی از اصیل ترین غذاهای ایرانی آش ماش است که در انتهای مطلب توضیح مختصری راجع به نحوه ی پخت آن ذکر خواهیم کرد. این دانه خاص ایران و خاور میانه است و مصرف آن در دیگر مناطق دنیا رواج زیادی ندارد.

این دانه غنی ، حاوی بسیاری از مواد مورد نیاز بدن است و در عین حال کالری کمی دارد ؛ یعنی پرخاصیت و غیر چاق کننده است. از این رو بهتر است در دوران رژیم لاغری حداقل هفته ای یک بار از ماش استفاده شود چون بسیار زود هضم و غیر نفاخ است و به علت دارا بودن ویتامین A و D نیازهای بدن ما را تأمین می کند و برای تقویت اعصاب و بینایی مفید است.

خواص درمانی ماش

اگر ماش را با پوست بپزید و بخورید، برای درمان اسهال مفید است ، ولی برای لینت مزاج دانه های پوست کنده ی آن را مصرف کنید.

مصرف آش ماش سردردهای شدید و آبریزش بینی ناشی از سرماخوردگی را درمان می کند و سرفه و تب را تسکین می بخشد.

ضماد ماش پخته با سرکه برای درمان اگزما و امراض جلدی مفید است.

ماش برای افرادی که دچار ضعف و ناتوانی هستند بسیار مفید است.

تهیه غذاهایی با ماش

با ماش می توانید ماش پلو، آش ماش و قلیه ی کدو با ماش که از غذاهای اصیل ایرانی هستند، تهیه کنید.